Hari 2 kita gaduh...saya main2...awak ingat betul2...tak tau nak wat macam mana lagi lantak awklah...semalam kita berselisih...saya buat dono awak pandang saya,saya buat dono juga,degilnya saya... saya nampak awak,saya panggil awak,tapi awak tak toleh,sebab saya panggil awak dalam hati,bodohnya saya... awak tegur saya,saya buat dono,tapi awak tak tahu happynya saya,saya dengar awak cerita...awak dah jatuh cinta,sedihnya sayer...awak keluar tengok wayang,saya pun...awak keluar dengan dia,saya tengok aje. awak call saya...mengacau betul...tengah tidolah...saya layankan aje,awak cakap awak dah putus,saya senyum sampai telinga,tapi awak tak nampak,saya cakap... kesiannya awak..hipokritnya saya...hari ini hari jadi saya,tapi awak luper,saya sedih...tapi tak pe...awak bukannya sapa2. awak minta maaf,saya senyum aje,saya kate tak kisah,awak belanje tengok national treasure,ish...tak romantiknyer...tapi best juga... saya dapat bunga.cantik...suker sangat,tapi tak tahu sape pengirimnya...awak nampak,awak terus balik...saya panggil awak tapi awak tak toleh,saya cuma nak bagi tahu awak...!!!lori !!! saya kejar awak,awak terus jalan,saya tengok awak...awak jatuh... saya nampak lori betul2 depan saya,kalaulah sempat...saya nak bagi tahu...saya sayang awak kawan... |
Wednesday, September 29, 2010
CIK PUISI INDAH!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
wah..tragis nye...
T_T...
woah, panjangnye puisi. Nak baca pown dah rasa sedih sbab pasal kehilangan org tersayang. Kalo kerajaan ambik puisi ni dan letak dalam SPM mmg kompem xde pelajar boley jawab, kecuali aku sbab aku sorang jer yg baca puisi ni, hohoho...
heheh..ye latu..kerajaan mane la sanggup nk amik puisi nie..huho..
Post a Comment